کمان سنتی

کمان سنتی کمانی است بدون هیچ تجهیزاتی و شامل تنها یک قیضه و زه متصل به آن می‌باشد و تجهیزاتی به آن متصل نیست.

کمان‌های سنتی انواع زیادی دارد که از رایج‌ترین آنها می‌توان به کمان های بلند  (Long Bow)، کمان ژاپنی (Yumi Bow) و کمان‌های کوتاه (کره ای، ایرانی، مغولی، مجارستانی، ترکی و …) اشاره کرد.

کمان ریکرو

کمان ریکرو نوع پیشرفته‌تر کمان‌های باستانی است که از یک قبضه (Riser)، دو عدد بازو (Limb) و زه (bow string) تشکیل می‌شود. از دیگر اجزای کمان ریکرو می‌توان به دستگاه نشانه روی (Sight)، تیرخواب (Rest)، میله‌های تعادل(stablizer)، وسیله تنظیم پرواز تیر(Plunger) اشاره کرد.

در این رشته برای کشش زه از وسیله ای به نام تب (Finger Tab) که از جنس چرم است، استفاده می‌شود.

مسابقات این رشته در سطح بین المللی برگزار می‌گردد.

ماده‌های برگزاری این رشته در مسافت‌های  (۱۸ متر – ۷۰ متر)

30 متر (مخصوص مسابقات داخلی ایران)

در حالت‌های مختلف انفرادی، تیمی، میکس تیم آقایان و بانوان برگزار می‌گردد .

نکته مثبت این رشته این است که در مسابقات المپیک از بین رشته‌های مختلف تیراندازی با کمان تنها رشته ریکرو در این مسابقات حضور دارد.

کمان کامپوند

کمان کامپوند (compound bow) یا همان کمان مرکب

کمان کامپوند در ابندا فقط در شکار و تفریحات استفاده می‌شد، اما بعدها این کمان وارد مسابقات شده و جزو یکی از اصلی‌ترین رشته‌های ورزش تیراندازی با کمان شد. این کمان به دلیل داشتن وسایل جانبی زیادی که دارد از دقت و سرعت بالایی برخوردار است.

ساختار مکانیکی این کمان موجب می‌شود برای کشش زه یک نیروی اولیه نیاز باشد و پس از آن نیروی بازگرداننده به میزان چشمگیری کاهش پیدا می‌کند.

هم چنین دستگاه نشانه روی این کمان دارای بزرگنمایی است و نشانه‌گیری را راحت‌تر می‌کند. در این کمان برای کشش زه، از وسیله ای به نام ریلیزر (releaser) استفاده می‌شود.

مسابقات این رشته در المپیک برگزار نمی‌شود و در مسابقات جهانی در مسافت های ۱۸ متر و ۵۰ متر برگزار می‌شود. مسابقات این رشته در ایران، همچون رشته ریکرو، در مسافت ۳۰ متر نیز برگزار می‌شود.

کمان کراسبو

کمان کراسبو یا کمان پولادی یا کمان صلیبی که به کمان شکاری هم شناخته می‌شود.

کمان کراسبو (Crossbow) کمانی است که در حدود قرون وسطی در اروپا و سپس در عثمانی و ارتش‌های اسلامی مورد استفاده قرار گرفت. همچنین نمونه پیشرفته و خشاب‌دار این سلاح توسط چینی‌ها تحت عنوان چو-کو-نو (連弩) به‌کار می‌رفت.

طرز کارکرد این سلاح به طوریست که از پیر و جوان هرکسی می‌تواند با آن نبرد کند و آموزش‌های طولانی نبرد با کمان را نیاز ندارد. همچنین به سبب کوک‌شدن مکانیکی کمان فرد کماندار می‌تواند قدرتی بسیار بالاتر از قدرت کمان‌های دیگر مانند ریکرو را دارا باشد. قدرت این کمان سبب اختراع تیرهایی پر قدرت برای سوراخ کردن زره‌های شوالیه‌ها و پایان تسلط شوالیه‌ها بر جنگ‌ها شد.

این سلاح تا اختراع تپانچه همچنان علاوه بر قدرتمندترین سلاح فردی سلاح سوءِ قصد نیز بوده‌است. پس از فراگیرشدن سلاح‌های آتشین این سلاح برای شکار و تیراندازی ورزشی به‌کار رفت. نمونه محدود مصرف نظامی آن را می‌توان در جنگ‌های پس از کشف قاره آمریکا (به علت محدودیت باروت) و جنگ جهانی اول (به عنوان سلاح بی‌صدا و به صورت بسیار محدودتر) دید. امروزه کمان‌های زنبورکی نوین، در شکار و تیراندازی مورد مصرف قرار می‌گیرند. به‌ویژه که چند کارخانه آمریکایی و روسی کمان‌های کراسبو را با کیفیت‌های بسیار بالا تولید می‌کنند.